اشتغال و اقتصاد

کشاورزی، زراعتن و باغداری 

رودخانۀ زاینده رود از سمت جنوب غربی وارد شهرستان می شود. پس طی مسیری حدود 25 کیلومتر از سمت شمال شرقی خارج می شود. این جریان با عبور خود؛ باعث تأمین آب مورد نیاز بخش کشاورزی می گردد. در نتیجه سبب رونق و تنوع تولید محصولات کشاورزی در شهرستان می گردد. علاوه بر آن نقش بسزایی در ایجاد بیشه زارها و مناظر زیبای ساحل رودخانه دارد. فلاورجان از قطب‌های مهم کشاورزی استان اصفهان به شمار می‌رود. بیشتر زمین‌های آن زیر کشت برنج، گندم و جو است و از رونق باغ‌داری خوبی نیز برخوردار است. فرآورده‌هائی چون سیب، هلو، گیلاس و زردآلو از باغات فلاورجان است. اراضی زیرکشت و قابل توسعه کشاورزی در شهرستان فلاورجان معادل 20951 هکتار است. چیزی معادل 65/7 درصد از کل وسعت شهرستان. این اراضی عمدتا مستعد کشاورزی و حاصلخیز می باشند. محصولاتی عمده نیز گندم، شلتوکف حبوبات و صیفیجات می باشند.

دامداری

در شهر فلاورجان علاوه بر کشاورزی تولیدات دامی نیز انجام می شود. چند واحد فراوری و تولیدات دامی در شهر وجود دارد. علاوه بر برخی از مردم شهر در سطح واحد های خنگی نیز تولیدات دارند. تولیدات این واحدهای خانگی صرف مصارف خانگی می شود.

صنایع

وجد صنایع عمده در استان مانند ذوب آهن، فولاد مبارکه، سیمان سپاهان اصفهان، منطقه صنعتی اشترجان، و ….. سبب اشتغال بخشی از مردم شهر فلاورجان نیز گشته است. در فلاورجان هم‌چون سایر شهرستان‌های استان اصفهان قالی بافی رواج بسیاری دارد، این صنعت دستی زیبا که حاصل هنر سر پنجه‌های تلاشگر و هنرمند اهالی منطقه به ویژه زنان و دختران آن است، مهم‌ترین صنایع دستی فلاورجان را تشکیل می‌دهد. بیشتر قالی‌های تولیدی در منطقه در کارگاه‌های خانگی بافته می‌شوند.  تولیدات قالی  سهم مهمی در اقتصاد خانواده و کل منطقه دارد. برای بافتن فرش‌ها از طرح‌های اصفهانی، نجف‌آبادی و نائینی استفاده می‌شود.